12 uur de start van de beklimming van de Mont Ventoux. voor de A.L.S stichting met mijn buurman Alwin Schiphorst
De massa start was in Bedion omdat waar we eerst zouden starten in Sault een nieuw asfalt was gelegd ( voor de tour de france) en dit niet hard genoeg was om eer over te rijden werdt het verplaast naar Bedion .Met een z,n alle de beklimming op van de stijlste kant van de berg , eerst krijgen we een lang stuk in de bossen met een stijging van 9 % tot 11 % zonder ook maar een beetje vlak of afdaling, beloofde zwaar te worden .Het duurde eindeloos dat bos ik zag mensen om vallen en lopen ,ik moest ook helaas stukken afstappen ivm met een oude spier blessure in mijn rechter boven been.Alwin was intussen door gefietst ( hadden we zo afgesproken) Doordat ik niet volledig kracht kon zetten werd het voor mij nog zwaarder maar werd door veel mensen langs de kant aangemoedigd net als de rest van de deelnemers. Moest er wel op letten dat ik genoeg dronk want het was beste warm 26 graden .Na een km of 12 kwamen we eindelijk dat loodzwaren bos uit om naar het plateau te gaan waar veel mensen stonden , mijn emoties werden te veel en liet mijn tranen stromen denkend aan mijn vader die ik op die dag 5 jaar geleden was verloren aan deze ziekte .Vanaf het plateau was de bekende toren op de top goed te zien , daar moest ik naar toe maar het was zeker nog 6 km klimmen met een stuk van 12 % er tussen . De berg was op dat stuk kaal en allen maar stenen met zwart / gele palen langs de kant van de weg .Daar een bordje met nog 4 km was er bijna en in een keer sloeg de kramp toe waar ik al de hele tocht bang voor was .Shit waarom nu ,maar weer even een stukje lopen . Gelukkig was daar een EHBO busje en heb daar even mijn benen laten los masseren voor de laaste kilometers . Einde was in zicht ik zag mijn zus staan om mij op te vangen bij de eindstreep nog 1 lastige haakse bocht die ik buiten om moest nemen zodat het wat makkelijker was . De laaste meters en dan over de streeep ik was er had het gehaald , was kapot en mijn tranen kwamen weer al het verdriet van het verlies van mijn vader kwam nu er uit . Maar gelukkig was mijn zus daar om lekker mee te janken , Ik was er wat een prestatie hier had ik het allemaal voor gedaan voor mijn vader en andere ALS patienten. Alwin was er al hij kwam aan gerend om mij te feliciteren . Uit eindelijk heb ik3 uur 40 over gedaan maar de zuivere fietstijd was 2 uur 38 best netjes :) Zo even wat eten nu en dan heerlijk afdalen naar Bedion 15 min naar beneden met een tempo van meer dan 65 km per uur . Was een mooie maar zware tocht
