ALS KLIMCLINIC
Vandaag is het dan zo ver de klimclinic georganiseerd door de ALS stichting in de Eiffel in Duisland.
Half 7 het wekkertje ,opstaan spullen bij elkaar rapen ,fietsen drager op de auto , fietsen er op en even op de buurman wachten.
Zo klaar voor vertrek een 2 uur en 10 min ritje
We kwamen aan en na wat uitleg gingen we van start met een ervaren klimmer gingen we op pad de bedoeling was om ongveer 100 km te rijden ( het werden er 93) .We gingen 8 beklimmingen doen die dag de eerste was al gelijk een 6 km klim.Ik zat gelijk in een goed ritme en kwam er achter dat ik zeer zeker niet de slechste klimmer was ,wat me deugd deed uiteraard :) De meeste gingen hard van start maar ik hiel me aan mijn eigen tempo waardoor ik de meeste weer tegen kwam en in haalde .In de Eiffel is het zeer mooi rijden voor de klimmers zeker aan te raden.
Het afdalen vond ik nog wel een beetje eng maar met 68 op de teller en dan met de gedachten spelen van als ik nu val dan ben ik het haasje , maar gelukkig ben ik de dag goed door gekomen.
Na meerdere pittige klimmen te hebben gehad was er een eet en rust pauze in een restaurantje aan het water .
De wegen die we heen gereden hadden gingen we nu terug rijden ,dus die lange afdaling werd nu een lange klim, maar ook die ging heelijk in een goed tempo naar boven . Het verbaasde me eigelijk dat ik elke keer toch bij de eerste 4/5 zat op de top .
John die alles goed uit legde zij na 80 km nog 1 klim en dan voor de gene die nog een toetje wil kan dan nog een klim doen, hij zei er zit een stuk van 1,5 km in met een stijle stuk te vergelijken met de Ventoux 11% . De buurman en ik hadden zo iets dan maar helemaal naar de klote , dat stijle stuk bleek een stuk in te zitten van 14 % . Best pittig maar weer zat ik bij de eerste 4 was gewoon trots op mezelf :). Na deze beklimming en 85 km was de pijp toch weleen beetje op,maar we moesten nog naar onze start / finisch plek en dat betekende nog 1 klim die ik wel boven kwam ,maar niet iedereen kwam boven en moesten lopen . Eindelijk onze auto we hadden het gered en we wisten dat we er zo goed als klaar voor waren , zo we konden het restaurant in om een wel verdiende bord pasta naar binnen te werken .
Na dat konden met een goed gevoel maar moe weer huis waards .